Był ciepły dzień, około 17-stej.. Wyszedłem do Tesco po parę rzeczy, sklep mam niedaleko, jedynie trzeba przejść przejściem podziemnym pod ulicą. Schodzę w dół i widzę jak do schodów (niestety z drugiej strony) zbliża się zjawiskowa kobieta.

Miała zaledwie dziewiętnaście lat, a swoimi doświadczeniami mogłaby obdzielić kilka dorosłych kobiet. Mówili o niej różne rzeczy. Najczęściej padały pod jej adresem niewybredne określenia, z których nic jednak sobie nie robiła. Odbierała je jedynie jako przejaw zazdrości, którą żywiły do niej okoliczne kobiety, w większości mało atrakcyjne kwoki typowe dla dalekiej prowincji, w dodatku niemogące się pochwalić zbyt dużą bystrością umysłu.

Powrót z uczelni wiosennym wieczorem to całkiem przyjemne doświadczenie – pomyślała Magda, opuszczając dziedziniec otaczający uniwersytet. Było jeszcze dość jasno, ale dziewczyna spodziewała się, że zanim dojdzie na przystanek, zapadnie zmrok. Większe lub mniejsze grupy studentów snuły się w półcieniu, a nad wzniosłym gmachem placówki edukacyjnej Magda dostrzegła wschodzący skrawek księżyca.

@Kriz do: @sunia Hej lalka. Dasz się poderwać? Mam wolną chatę i mogę po ciebie przyjechać. Odpisz, narka. @sunia do: @Kriz Cześć kotQ… Nie wiem czy wiesz, ale chodzę tylko z wyposażonymi. Czym chcesz po mnie przyjechać?

Jej lekko złote ciało pokryło się całe gęsią skórką, lekko drżała. Gdzieś tym razem znikła jej pewność siebie i nawet nie zamierzała podjąć próby przejęcia inicjatywy. Zrozumiała, tego spotkania to Ona miała być całkowicie uległa i posłuszna. Była naga, jej ubrania leżały niedbale rzucone wokół drzewa, do którego została przyparta.

– Było naprawdę cudownie, kiedy to powtórzymy? – wystukała szybko na klawiaturze komputera, rozglądając się czy nikt się nie zbliża. Była w pracy i musiała byś ostrożna. W końcu lepiej pytać na gg, niż latać do jego biura 5 razy dziennie. Wszelkie podejrzenia, plotki były jej zbędne.

Był piątkowy ranek, jak co dzień śpieszyłem się z przygotowaniem śniadania dla Igora. Pośpieszna krzątanina, przerywana gorącymi łykami kawy. Od dobrych ośmiu miesięcy, wszystko – no prawie wszystko było na mojej głowie. Niestety Jolkę jak się okazało pochłonęła praca za granicą, ale Ona nadal utrzymywała i wciąż utrzymuje – że to dla dobra syna, że przecież dzięki temu żyjemy znacznie lepiej.